วันพุธที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

ตอนนี้ยังนึกม่ายออก

ณ ตอนนี้ ข้าพเจ้า อนาถ แอนด์ อนาถาตัวเองเป็นที่สุด ยังนึกม่ายออกว่าอนาคตข้างหน้าจะเป็นยังงัยเพราะตอนนี้ได้แต่อุ้ยอ้ายไปวันวัน เพราะหนูน้อยในท้องกลมกลมนี่แหล่ะ ฮ่าฮา หลังเลี้ยงน้องให้เติบใหญ่ แล้วจะทำการทำงานอะรัยยังนึกมั่ยออกเล้ย ตอนนี้ต้องตั้งสติ บวกตั้งใจ คิดดี ร่าเริง แจ่มใสเพื่อลูกน้อย คิดมากก้อม่ายด้ายเครียดไป คุณสามีก้อคิดจะให้เขียนนิยายอยู่กะบ้าน ท่าเดียว เพราะเป็นทางเดียวที่จะเลี้ยงลูกควบคู่ไปด้วย ว่าจะเข้าท่ามั้ยก้อยังคิดอยู่เพราะสมองน้อยๆของข้าพเจ้ามิได้มีจินตนาการกว้างใหญ่ไพศาลอย่างที่คนเค้ามีกันเอาซะเลย แล้วมันจะคิดนิยายออกได้อย่างไร งง ริอาจคิดจะเป็นดีไซเนอร์ ออกแบบเสื้อผ้า กระเป๋า อะรัยทำนองเนี๊ยะ ก้อได้แต่คิด เพราะเป็นคนที่ไม่ได้ตามแฟชั่นเค้าเลย ปกตินี่ คนเค้าเรียกป้ากะยายมาตลอดชีวิต แล้วจะออกแบบเสื้อผ้าอย่างไรให้โดนใจวัยรุ่นอะเนี๊ยะกุ้มจริง เอาไว้จะค่อยๆคิด คิดออกเมื่อไหร่จะนำออกเผยแพร่สู่สาธารณชนละกัน ถึงจะไม่มีครายใคร่อยากรู้ก้อตาม ไว้คราวหน้ามาใหม่จ้า ที่เข้ามาเขียนไอ้บล็อกอะรัยเนี๊ยะ ก้อคุณสามีอีกนั่นแหล่ะ ไม่รู้กลัวฉันจะไม่มีอะรัยทำหรืออย่างไรก้อมิทราบ กลัวเป็นง่อยมั้ง ไว้ว่างจะมาเขียนใหม่ จ้า บาย :)

1 ความคิดเห็น:

  1. เป็นธรรมดาของคุณแม่(คนใหม่)ทุกคนที่ต้องรู้สึกประหม่า
    และสับสนกันบ้าง แต่คิดว่าตอนที่คลอดน้องออกมาแล้ว ภาระหน้าที่อันใหญ่หลวงนี้ อาจทำให้เพลิดเพลิน จนลืมเวลาไปเลยก็ได้ และเมื่ออะไรๆลงตัว
    มากขึ้น คงได้มีเวลาคิดทำงานสนุกๆที่อยากทำอีกครั้งค่ะ

    ตอบลบ