ปรัชญาที่ 1 มดไม่เคยละความพยายาม หากมันมุ่งหน้าไปทางทิศใด แล้วเกิดอุปสรรค ถูกปิดกั้นหนทาง มันจะพยายามหาทางเดินทางอื่น มันจะได้ขึ้นไต่ลงไต่ไปรอบๆมันจะมองหาหนทางอื่นเสมอ
ข้อคิด จงอย่าละความพยายามในการหาหนทางไปสู่สิ่งที่หมายมาด
ปรัชญาที่ 2 มดคิดถึงฤดูหนาวตลอดฤดูร้อน มันไม่เคยรักสบายจนคิดเพียงว่าคิมหันต์ฤดู จะคงอยู่ตลอดเวลา ดังนั้น มันจึงพยายามเก็บสะสมเสบียงไว้สำหรับเหมันต์ ตลอดฤดูคิมหันต์หรรษา
ข้อคิด จงตะหนักถึงความเป็นจริง และเตรียมรับกับเหตุการณ์ในอนาคต
ปรัชญาที่ 3 มดคิดถึงฤดูร้อนตลอดฤดูหนาว ท่ามกลางความหนาวเหน็บแห่งเหมันห์ มันจะเตือนตัวเองว่า " ความลำบากจะอยู่เพียงไม่นาน แล้วเราก็จะพ้นจากสภาวะเช่นนี้ " เมื่อวันที่แสงแห่งความอบอุ่นแรกสาดส่อง มันจะออกมาเริงร่า หากอากาศกลับกลายเป็นหนาวอีกครั้ง มันจะเข้าไปในโพรงอีกครั้ง และออกมารับความอบอุ่นในวันอากาศดีโดยทันใด
ข้อคิด จงมองทุกสิ่งในเชิงบวกตลอดเวลา
ปรัชญาที่ 4 ทุ่มเททุกสิ่งเท่าที่สามารถ มดสามารถเก็บเกี่ยวเสบียงตลอดฤดูร้อนเพื่อเตรียมพร้อมฤดูหนาวให้มากเท่าที่มันจะทำได้
ข้อคิด จงพยายามทำทุกสิ่งทุกอย่างเต็มกำลัง
สรุป 1) อย่ายอมแพ้ 2) มองไปข้างหน้า 3) มองโลกในแง่ดี 4) ทำเต็มความสามารถ
เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ
ตอบลบเคยฟังปรัชญาของตั้กแตนไหม
เมื่อฤดูร้อนมาถึง ตั้กแตนจะร่าเริงสนุกสนานเป็นอย่างมาก กิน เที่ยว ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขไปวันๆ หากินแต่ของอร่อยๆไปทั่ว โดยไม่เคยที่จะอยู่เป็นหลักแหล่ง
ตั้กแตนเห็นพวกมดทำงานเก็บอาหารอย่างขมักเขม่นก็ได้แต่จับกลุ่มนินทาฝูงมดว่าไม่ฉลาดเลย เอาำแต่ทำงาน เกิดมาทั้งที ไม่รู้จักใช้ชีวิตให้เต็มที่ ส่วนเจ้ามดที่ได้ยินก็ตอบกลับว่านี่แหละชีวิตของฉัน ฉันมีความสุขที่ได้ทำงานอยู่ตรงนี้
เมื่อฤดูหนาวย่างกรายเข้ามา เหล่าตั้กแตนพากันอดตายเพราำะไม่สามารถทนความหนาวเหน็บออกไปหาอาหารได้
แต่ขณะเดียวกันฝูงมดก็หลบความหนาวอยู่ในรัง โดยมีอาหารแม้ไม่มากมายนักแต่ก็พอเพียงที่จะดำรงชีวิตผ่านฤดูหนาวไปได้อย่างไม่อดตาย
แต่ก็มีตั้กแตนบางตัว แม้เคยนินทาพวกมดไว้ แต่ก็ด้วยความไม่อยากตาย ก็ได้ไปขอพวกมดอาศัย กินอยู่ด้วย
พวกมดไม่คิดทิฐิอะไร แม้อาหารที่มีจะไม่มากแต่ก็ยังแบ่งปันให้กับพวกตั้กแตน...
ฤดูหนาวจบลง ฝูงมดและตั้กแตนที่รอดผ่านมาได้แม้ผ่ายผอมแต่ก็เริ่มหากินกันอีกครั้ง ตั้กแตนก็เริ่มสนุกและมีความสุขกับหน้าร้อนอีกครั้ง ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ เหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น
แล้ววัฏจักรชีวิตก็ดำเนินต่อไป ต่อไป ไม่สิ้นสุด
เราแต่ละคนก็เหมือนกับมดและตั้กแตนแหละครับ แต่ว่าเราอยากเป็นมดโง่ หรือตั้กแตนฉลาดหละ